Granik wielki (Epinephelus marginatus) to duża ryba, doskonale przystosowana do życia na dnie. Ma wystającą dolną szczękę, brązowe ubarwienie z białymi plamami, choć może ono różnić się w zależności od sytuacji.
Wielkość granika wielkiego różni się w zależności od gatunku, od 3 metrów (granik australijski) do 10 cm (najmniejszy gatunek). Waży od 2 do 300 kg. W basenie Morza Śródziemnego waży 50 kg i mierzy od 1,2 do 1,5 m w wieku 50 lat.
To ryba półtłusta i słona. Żyje obok glonów, koralowców i innych chronionych obszarów wybrzeża, na dnie skalistym, z jaskiniami i grotami, na głębokościach od 20 do 200 metrów. Jest to ryba samotna, przywiązana do swojego terytorium. Posiada swoje terytorium łowieckie o powierzchni około 500 m2. Jej mięso jest najbardziej cenione w gastronomii.
Żywi się krabami, mątwami i innymi ofiarami, na które rzuca się i miażdży potężnymi szczękami.